var mor sin song ved vogga,
dei mjuke ord til mitt hjarta gjekk,
dei kunne gråten stogga.
Dei sulla meg så underleg,
så stilt og mjukt te sova,
dei synte meg ein fager veg
opp frå vår vesle stova.
Den vegen ser eg no enno tidt
når eg fær auga kvila;
der stend ein engel, smiler blidt,
som berre ei kan smila.
Og når eg sliten trøytnar av
i strid mot alt som veilar,
eg høyrer stilt frå mor si grav
den song som allting heilar.
3 comments:
Den sangen er så fin.... Og nydelig bilde av snuppa!! aaaah så søt!!
så skjønn - babyer som sover er det noe eget ved :) lenge siden sist nå, så håper vi ses snart igjen ;)
Får alltid klump i halsen av den sangen for den er så fin :) Måtte leite opp teksta for å lære meg hele så jeg kan synge den for snuppa :)
Di: ja, tenkte på det samme tidligere i dag faktisk! Når sees vi igjen? Regner m det i alle fall blir i bursdagen til Sondre om ikke før?
Post a Comment